Een gezin en de toekomst van onze planeet

Auteurs: Greta Thunberg; Beata Ernman; Svante Thunberg; Malena Ernman
Vooraf: ik schrijf deze tekst uit eigen mening, op geen enkele wijze werkgerelateerd.
Wat is hier de situatie? Een gezin uit de schone kunstenwereld wordt geconfronteerd met familiale problemen. Meer bepaald eet de dochter (Greta) niet meer vanaf een bepaald moment. De ouders zijn lange tijd ten einde raad. De diagnose voor Greta, de oudste dochter, is niet min: ADHD, Autisme, gedragsstoornissen, eetstoornissen, hoogsensitief, hoogfunctionerend. Beata, haar jongere zusje, vervoegt haar daarin mutatis mutandis. Maar de natuur vond een uitweg en Greta overleeft haar eetstoornis.
Vanwege haar anders-zijn heeft Greta veel last van niet-begrijpen van de manier waarop de maatschappij draait. Daardoor werd ze ook veel gepest. Heel het gezin heeft het geweten. Maar Greta ontwikkelt een goedaardig compensatiegedrag. Ze gaat zich interesseren aan het milieu en overtuigt haar familie om haar interesse te delen. Door haar anders zijn gaat ze zich echter ook super-pragmatisch opstellen. Het milieu, het klimaat, is in gevaar. Actie is nodig ! Nu ! Ze besluit actie te ondernemen. Ze besluit tot een schoolstaking. Haar ouders steunen haar daar in. Vrij snel krijgt ze bijval. Op de flyers van haar staking staat op de voorkant:
Wij kinderen doen meestal niet
wat volwassenen tegen ons zeggen.
Wij doen net als jullie.
En aangezien jullie schijt hebben
aan mij toekomst
heb ik dat ook.
Ik heet Greta en ik zit in de derde.
En tot de verkiezingen hou ik een schoolstaking
voor het klimaat.
Als ik zie wat ze realiseert, de schoolstakingen tot in andere landen, ben ik niet helemaal akkoord met die flyer. In mijn ogen is Greta mentaal geen kind meer, maar een adolescent, een jonge vrouw die weet wat ze wil. En resultaten weet te behalen. Dat ze daarbij verandering beoogt van hoe de maatschappij draait, daar komt ze vrijelijk voor uit. Hoe dat er uit moet zien, daarvoor hoopt ze op de wetenschappers. Maar verandering brengt angst voor verandering teweeg, en angst slaagt in deze situatie bij een aantal mensen om naar haat. Die haat uit zich in een woede, die levendig tiert op het internet.
Maar ikzelf heb er alle vertrouwen in dat de natuur gered zal worden, of zichzelf zal redden, al is het misschien niet in de huidige vorm. De natuur vindt immers steeds een uitweg. Hetzij met de mensheid, hetzij zonder. Want de mens is maar een onderdeel van de natuur. En de rest van de natuur kan zonder ons. Mensen als Greta zijn echter een teken van hoop dat het mét ons kan. Als we ingaan op verandering. Hoe die verandering er dan ook moet uit zien. De tijd is tegen ons. Maar de mens is slim genoeg om de natuur een handje te helpen, als de mens tenminste wil.
Vond u deze boekbespreking waardevol? Ontdek dan ook deze gerelateerde artikels voor meer inspiratie en inzichten: