Het ware verhaal over migratie aan de hand van 22 mythen
| In een aantal vorige bijdragen gaf ik een analyse van global risico’s uit het document Global Risks Report van 2024 van de OECD. Wat opviel bij vorige analyses van risico’s is migratie. Hoe viel dit op? Het kwam steeds terug als een fenomeen dat uitgelokt wordt. En door de focus erop lijkt het dan alsof die migratie enorm toeneemt. Is dat zo? En is migratie slecht? Neemt migratie af met de maatregelen die we nemen? En waarom? Of waarom niet? Het antwoord daarop is genuanceerd. Maar niemand heeft het antwoord tot de feiten zich materialiseren. Dat daagde me uit om me eens te verdiepen in het onderwerp. Daartoe las ik het boek ‘Hoe Migratie Echt Werkt’ van Hein de Haas. | In deze bijdrage geef ik mijn eigen mening, niet deze van enige organisatie. |
Wat betekent ‘Migratie’?
Een eerste probleem met het benaderen van de situatie is het definiëren van ‘migratie’. Er is meer dan een soort migratie, dus we hebben meerdere definities nodig.
Ik baseer me voor deze definities op het werk ‘Hoe Migratie Echt Werkt’ van Hein de Haas. Enkele van zijn redeneringen zijn me bijgebleven. Ik geef hier weer wat met het relevantst lijkt uit dit boekwerk.
Definities
Migratie: als mensen van verblijfplaats veranderen en gedurende een bepaalde tijdsperiode – meestal zes of twaalf maanden – op de bestemming blijven wonen, ongeacht het belangrijkste migratiemotief.
Geografische mobiliteit telt alleen als migratie bij verandering van vaste verblijfplaats over administratieve grenzen heen.
Immigratie: mensen komen vanaf het buitenland op een nieuwe plek wonen.
Emigratie: mensen verlaten het land.
Illegale migratie: het clandestien oversteken van grenzen.
Mensensmokkel: tegen betaling maken migranten gebruik van tussenpersonen om hen zonder voorafgaande officiële toestemming grenzen over te helpen.
Illegaal verblijf: bijv. wanneer legale reizigers langer zijn gebleven dan hun visum of verblijfsvergunning toeliet.
Gedwongen migranten: zij die vanwege geweld of vervolging in hun herkomstland van verblijfplaats hebben moeten veranderen.
Wat zijn de feiten?
Volgens de auteur is er een samenspel van meerdere zaken.
Ten eerste: de meeste migraties zijn legaal. De meeste illegale migranten komen bovendien met een toeristenvisum, niet langs de gevaarlijke weg overzee of door de woestijn.
Ten tweede, er is veel geld nodig als je niet intern migreert, maar extern naar verre landen. Migreren kost relatief veel geld. Arme mensen kunnen daarom het verre-migratieproject niet aangaan, omdat ze de middelen niet hebben voor de paspoorten, de tickets, het leven zonder een minimaal inkomen… Er komt veel planning bij kijken. Men neemt deze beslissing niet licht. De meesten hebben een job die op hen wacht. Het zijn geen onvoorbereide avonturiers.
Ten derde: de betere lonen in het land van herkomst zijn geen directe oplossing als strategie van het Westen. Het is immers wanneer de lonen stijgen dat de mensen die zich nu geen verre migratie kunnen veroorloven, kansen gaan krijgen om het toch te doen. Het eerste effect van een betere economische conjunctuur met middelhoge lonen in plaats van lage lonen zal wellicht een stijging van de migrantenstroom naar het westen zijn.
Ten vierde: de arbeid die er op overschot is, is de grootste attractor. Mensen migreren omdat er opportuniteiten zijn. Mexicanen claimen wel het geweld in hun land als factor, maar bij doorvragen komt het geweldig arbeidsaanbod op de voorgrond, van arbeid dat autochtonen niet meer willen doen. Ook de kans om geld te sturen naar het thuisfront, en de kans om de kinderen te laten studeren spelen mee. Wat de migranten weten is, dat er in de USA een overschot aan arbeid is dat de autochtonen niet meer willen doen. Ze zijn door hun doelstellingen super gemotiveerd.
Ten vijfde: de overgrote meerderheid van migratie is interne migratie, of naar buurlanden. De meesten willen niet ver gaan, omdat ze bij hun familie en vrienden willen blijven. De meesten kunnen ook niet ver gaan, omdat ze de budgetten er niet voor hebben.
Ten zesde: politiekers roepen hard, maar overheden staan veel migratie toe, omdat ze weten dat de arbeidkrachten nodig zijn. Om de zoveel tijd organiseert de overheid in de USA dan een legalisering van illegalen, die dan officieel bij kunnen dragen aan de economie. De uitwijzingen gebeuren enkel met enkelingen.
Deze, en veel andere feiten, stofferen de 22 mythes die de auteur een voor een gemotiveerd weerlegt.
Conclusie in het kader van eerder besproken ‘Global Risks’
Mijn punt hier is dat de meeste migraties, zoals die vermeld werden in mijn analyses van de globale risico’s in het Global Risk Report 2024 van het OECD, interne migraties zijn of naar naaste nabuurlanden. En dat de argumenten om te migreren al een tijdje een feit zijn. Veel ervan is een wicked problem eerder dan een risico.