Auteur: Manu Steens
In dit artikel schrijf ik mijn eigen mening, niet dat van enige organisatie.
Inhoud
Stand van zaken
Oekraïne wordt momenteel naar het stenen tijdperk geschoten. Doelwitten bij uitstek zijn de kritieke infrastructuur: water- en energie-installaties, maar ook andere, zoals de wegeninfrastructuur, havens, luchthavens, komen er niet ongeschonden uit.
De vraag is dan, bij wat er van zal overblijven, niet alleen hoe het er uit kan zien, maar vooral wat sleutelpunten zijn voor wederopbouw.
Aandachtspunten
Op een ruig terrein, zoals een kapotgeschoten wegeninfrastructuur er een is, lopen de transportkosten vlot op tot vijfmaal van die bij een intact wegennetwerk. De financiële kostenfactor is daarmee aangetoond als een belangrijk risico voor supply chain.
Gezondheidszorg: verzorging van gewonden, maar ook de huidige, nog steeds aanwezige coronapandemie en daaraan toegevoegd TBC en de griepgolf en bijhorende longontstekingen, nopen tot actie: voorzien in een wederopbouw van ziekenzorg.
Scholing: om te voorzien in een hernieuwde aanpak van opleidingen voor toekomstige generaties zijn scholen nodig, de infrastructuur houdt echter niet alleen de gebouwen in, maar ook de leerkrachten, de klasseninfrastructuur, projectors, IT systemen, cursusmateriaal,…
Luchthavens die stukgeschoten zijn moeten heropgebouwd worden, niet alleen voor de burgerluchtvaart, ook voor de militaire luchtvaart. Dit is van belang voor een vlotte bereikbaarheid diep in het land, eens er vrede is.
De watervoorziening moet heraangelegd worden, puin geruimd.
Om die kritieke infrastructuur herop te bouwen moeten betonmolens draaien, pompen water verplaatsen, en is dus elektriciteit nodig, Daarvoor moet in een van de belangrijkste eerste infrastructuurwerken de elektriciteitsknooppunten heraangelegd worden. Om het puin ter ruimen en gebouwen te metsen zijn eveneens zware machines en voertuigen ter plekke nodig. Dus zal er transport mogelijk moeten zijn, en men moet er voorzien in brandstof en mensen. Dan is ook voeding nodig.
Kritieke punten voor reconstructie
Sectoren
Met dergelijke redeneringen komen we er achter wat er zoal belangrijk is voor de heropbouw van de Oekraïense staat, wanneer we dit vanaf nul doen: een eerste aandacht moet gegeven worden aan volgende sectoren (niet noodzakelijk in die volgorde) (niet limitatieve lijst)
- Agricultuur en veeteelt en (zee)visserij als
basisschakel van de voedselketen. - Voedsel- en drankproductie en de horeca, inclusief
drinkwatersector - Medicijnen, geneeskunde en hygiëne. Die gaan mogelijks uitgeput zijn en
een tijd trager draaien, ook door recuperatie van voorbije crisissen. - Kledij voor bescherming tegen
weersomstandigheden. - Substanties en eenvoudige chemie (zoals
brandstoffen, zeep, calciumcarbonaat (voor vele toepassingen), …) - Gevorderde chemie bijv. petrochemische
sector-producten (o.a. voor medicijnen). - Materialen zoals klei, metalen, glas, en
bouwmaterialen - Elektriciteit en andere energievormen (want dan
kan veel werken waar er mensen zijn die kunnen werken) - Mobiliteit / transport (want dan kunnen fabrieken
bevoorraad worden en werkt de supply-chain terug) - Communicatiemiddelen (want ook justitie is
daarvan afhankelijk, maar eigenlijk elke volledige maatschappij) - Doorstart van de scholen: wat
met de mensen die hun jaar niet konden doen? - Politiek: predatoren op afstand houden die in
het doodzieke land de economische markten willen inpalmen om ook de toekomstige
markten dan gemakkelijker in te pikken - Banken, met een sleutelrol voor de
economisch / financiële transacties
Toeleveringsketen
Wat daarbij als ondersteunende vaardigheid belangrijk is, is de gespecialiseerde supply chain van veel van deze sectoren. Daartoe behoren o.a. wegen, spoorwegen, waterwegen, havens, luchthavens, opslagplaatsen, koeling, productielocaties.
Een groot belang van de politiek zal dus zijn om die supply chain te faciliteren. Een sleutelrol voor haar is weggelegd om ervoor te zorgen dat de verschillende sectoren samenwerken om optimale resultaten te halen. Om deze zaken op gang te trekken is ondersteuning van het buitenland nodig. Lees de EU.
Risico’s voor wederopbouw
Een dergelijke situatie van wederopbouw brengt echter risico’s met zich mee: bedreigingen en opportuniteiten.
Zo dreigt elke haven die opgezet wordt een draaischijf te worden van drugs, vervalsingen, e-waste (afval-import), wapens, illegalen,… .
De ruimingswerken van kapotgebombardeerde appartementen en kritieke infrastructuur levert niet alleen steengruis op, maar ook kostbare metalen zoals koper, dat verpakt zit in kunststof. Indien men deze kunststof probeert te verwijderen door het te verbranden, komen dioxines vrij. Die verplaatsen zich in eerste instantie in de lucht, regenen nadien uit en komen zo in de voedselketen of elders in fauna en flora terecht.
Door de grote toekomstige vraag naar voertuigen wordt het land een afzetplaats voor tweedehandse en derdehandse voertuigen uit West-Europese landen. Transport van dergelijke voertuigen staat ervoor gekend dat er veel afval mee getransporteerd wordt in de laadruimten van deze voertuigen.
De hoge nood aan goedkope communicatiemiddelen zal de vraag naar tweedehandse communicatiemiddelen zoals GSM’s en computers doen pieken, waardoor tweedehandse reeds gerefurbishte toestellen opnieuw van eigenaar wisselen. Daarbij gebeurt een nieuwe herinstallatie, wat de levenscyclus danig inkort. Dat geeft een valse schijn van kosten-baten verantwoorde communicatiemiddelen.
Door zwakke wetgeving en een tekort aan inkomsten van het land zal men de graanopbrengsten sterk willen maximaliseren, waardoor boeren in de verleiding komen om zeer sterke zeer ongezonde onkruidverdelgers te gebruiken, wat de gezondheid van de klanten niet ten goede komt.
Door een tekort aan politionele aanwezigheid in de overgangsperiode naar een heropgebouwde staat zal in die overgangsperiode criminaliteit welig tieren.
Een tekort aan inspecteurs zorgt voor investeerders die op zoek zijn naar pollutie-toevluchtsoorden. Hoewel dit volgens bepaalde onderzoeken in de literatuur vaak niet de reden is voor de aantrek van buitenlandse investeringen. Vaker is men op zoek naar veel en goedkope goed opgeleide arbeidskrachten, naar een abundantie van skilled leveranciers en naar een omgeving met meerdere andere investeerders. Een aantal hiervan zijn op zich knelpunten.
Investeringen op langere termijn zijn nodig, alvorens deze veel vruchten afwerpen.
Het vernielde land kan een toevluchtsoord voor extremisten worden.
De conclusie van dit alles is dat er bij vrede op korte termijn nood is aan een goed geolied overheidsapparaat.