Auteur: Manu Steens
In deze bijdrage geef ik mijn eigen mening, niet die van enige organisatie.
Inhoud
Elke crisis heeft zijn voordelen?
Met deze uitspraak associëren we een zeer gekende Nederlandse voetballer: Johan Cruijff. Een andere versie van deze uitspraak zegt “Never waste a good crisis”.
Deze uitspraak stelt zich rigoureus universeel op: élke crisis geeft opportuniteiten. Achter elk risico kan een opportuniteit schuil gaan. Is dat zo? We zitten nu in het midden van een verschrikkelijke crisis. In België alleen al zijn er rond de 9000 overlijdens die corona-gerelateerd zijn. Hoe kun je nu in hemelsnaam zeggen dat er voordelen zijn aan deze crisis zal je zeggen. Dat is zo: mensen die in hun familie een corona-overlijden hebben meegemaakt, iemand dierbaar hebben verloren, slachtoffers van huiselijk geweld, GAS-boetes als gevolg van lock-down-vermoeid gedrag … worden keihard geconfronteerd met de duistere kant van de ziekte.
Voordelen van lock-down
Maar elke medaille heeft twee kanten. Hoe zit het dan met de positieve kanten? Zijn die er echt?
Een eerste voordeel van deze crisis is dat er door veel mensen massaal getelewerkt wordt. De “bazen” van hun organisatie worden eigenlijk gedwongen om vertrouwen te hebben in hun medewerkers, iets wat velen misschien maar zullen hebben wanneer het werkresultaat gepresenteerd wordt. Anderen hebben het vertrouwen van bij het begin, en pasten al hun HR-beleid aan, om ook in niet-pandemietijden meer telewerk toe te staan. Dat heeft als voordeel dat er op termijn anders “naar het werk” gegaan wordt, vooral minder dan. Er zal, mits enig organisatietalent, minder bureauruimte nodig zijn. Dat bespaart. Er gaat minder met de wagen gereden worden. Dat bespaart op meerdere vlakken zelfs: minder brandstof, minder kilometers, minder onderhoud, en andere wagen gerelateerde onkosten. Maar ook minder uitlaatgassen: de lucht in de steden is zuiverder. Er is minder geluidshinder van de wagens,…
Door het invoeren van de lock-down, het sluiten van de uitgangsgelegenheden, daalde het aantal weekendslachtoffers gevoelig. Mensen leren elkaar ook beter kennen in deze periode.
Behoeften komen naar de oppervlakte
Die ingrepen duren nu al enkele maanden, en de mensen voelen noden aan de oppervlakte komen waarvoor ze elkaar meer nodig hebben. Waarvoor ze een nieuwe manier van oplossen moeten toepassen. Waarbij nieuwe oplossingen optreden dus. De winkels gingen open, en er werd even gevreesd voor een overrompeling van de tuincentra. Niets was minder waar. De mensen waren zeer gedisciplineerd. Van een overrompeling was geen sprake. Daarna gingen de gewone winkels terug open. Opnieuw was er geen sprake van een overrompeling. Dat lijkt er op te wijzen dat bij veel mensen er zich een nieuwe cultuur inzet, een die spontaan is opgetreden door de gewoonte nu toch al twee maanden ‘in uw kot’ te blijven.
Een nieuwe cultuur
Een dergelijke cultuurverandering kan dus gezien worden als een opportuniteit, waarbij bedrijven veel kunnen besparen op aspecten van tewerkstelling. Hopelijk kan het aantal files ook blijvend teruggedrongen worden. Waardoor ook de algemene uitstoot van fijn stof door auto’s wordt beperkt. Het aantal ongevallen vermindert. Mensen minder gejaagd kunnen zijn op hun werk dat ze meer thuis kunnen afhandelen, waardoor ze winnen aan privétijd. Ze moeten hun transport van en naar het werk immers gevoelig minder afleggen. “With a little help of their friends”.
Voor een wantrouwige leidinggevenden kan het een goede ervaring zijn als hij ziet dat het werk is kunnen blijven doorgaan, dat zijn medewerkers zich hebben blijven inzetten. Dankzij ook on-line meetings van een steeds verbeterende technologie die het internet heet. En dat ze het in de toekomst thuis nog beter zullen doen als de kinderen bovendien naar school kunnen. Een cultuurwijziging in de organisatie waarbij de medewerkers meer glijdende uren hebben kan voor sommige beroepen een weldaad zijn.
Zo heeft elk nadeel ook zijn voordeel. Al blijft het des mensen om enkel de voordelen te willen.