Auteur: Manu Steens
In dit artikel schrijf ik mijn eigen mening, niet dat van enige organisatie.
Context
We schrijven 20 februari 2023. Een Vlaamse krant schrijft “Droogte stort Argentinië in een perfecte storm Argentinië kreunt onder de ernstigste droogte in zestig jaar. Dat zal de hele wereld voelen”.
Op het internet leggen journalisten uit dat Oekraïne noch Rusland vorderingen maken qua terreinwinst, en dat de wapenleveranties van het Westen aan Oekraïne er minder toe doen dan hoe die wapens worden ingezet. CAW – Combined Arms Warfare – is het nieuwe toverwoord. (Meer uitleg over CAW vindt u op Combined arms – Wikipedia)
Een vraag is, is het wel zinvol om deze wijsheden over CAW en Oekraïne op het net te posten? Met het verzamelen van zijn vliegend materieel lijkt het er alvast op dat ook Rusland iets dergelijk van plan kan zijn. Verder bestaat er een kans dat Rusland meer wil dan dat: zal het hybride oorlogvoering toepassen in een totale oorlogvoering? Wat als het de economie van Oekraïne aanvalt door de graanproductie op de velden te vernietigen? De andere landen ter wereld zullen moeten bijspringen qua voedselvoorziening. Hoe kan zo’n toekomst er uit zien?
Twee basisonzekerheden
Er zijn hier de volgende onzekerheden die ik tegen elkaar uitzet:
- Rusland poogt wel of niet actief de
graanproductie van Oekraïne uit te schakelen; - andere landen (niet enkel het Westen) kunnen wel
of niet voldoende bijspringen qua granenproductie.
Vier mogelijke toekomsten
Daarmee hebben we volgende mogelijke toekomsten:
1: The show goes on – Bijspringen lukt en het graan van Oekraïne wordt door Rusland niet vernietigd. Oekraïne kan zijn graan exporteren en inkomsten genereren. De tegenvallende oogst in Argentinië veroorzaakt wel stijgingen van de voedselprijzen. Dit gaat de gewone burger in veel landen voelen en gaat de inflatie doen stijgen.
2: Veel honger – Bijspringen lukt en het graan van Oekraïne wordt door Rusland wel vernietigd.
Behalve de sowieso stijgende voedselprijzen dreigt hongersnood in Oekraïne. Meer mensen zoeken hun heil in omringende landen. Hulporganisaties zorgen voor meer voedselpakketten naar Oekraïne.
3: Ook veel honger – Bijspringen lukt niet en het graan van Oekraïne wordt door Rusland niet vernietigd. Er is een hongersnood die om zich heen grijpt: landen die afhankelijk zijn van buitenlands graan zien hun veestapel krimpen. De vleesproductie in een aantal westerse landen, komt tot stilstand of krimpt sterk. Maar ook in het zuidelijk halfrond is er sprake van een noodkreet wat betreft de veestapels. Een aantal graan exporterende landen leggen exportbeperkingen op. Een deel van de global supply chain voor voedsel. komt tot stilstand.
4: Humane ramp – Bijspringen lukt niet en het graan van Oekraïne wordt door Rusland wel vernietigd. De global supply chain van granen en vleeswaren komt deels tot stilstand, maar ook de productie en export van bier- en alcoholproductie kent ernstige problemen. Niet alleen Oekraïne kent een hongersnood, ook delen van Afrika waren afhankelijk van het graan uit Oekraïne. De inflatie neemt torenhoog toe en bereikt terug meer dan 10% op jaarbasis. Bepaalde etenswaren worden uit de korf gehaald die de inflatie definieert, om te proberen de lonen te matigen en de economie niet te laten ontsporen. Het aantal zelfmoorden bij veeboeren neemt toe.
Conclusie
Ongeacht of de oorlog in Oekraïne in intensiteit toeneemt, de voedselprijzen komen onder vuur te liggen, en de honger in de wereld wordt er niet beter op. Sectoren die afhankelijk zijn van graanproductie komen eveneens onder vuur te liggen. Ogenschijnlijk is dit onafhankelijk van de oorlog, maar gezien het feit dat Oekraïne een graanschuur is voor de wereld, kan de ene ramp hier de andere aanwakkeren. Een conclusie kan dus zijn dat het een slecht moment is om oorlog te voeren. Maar dat is het altijd.